تعیین تنوع ژنتیکی در بز خلخالی با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ای و بین ریزماهواره ای (issr)

چکیده در این تحقیق تنوع ژنتیکی جمعیت بز خلخالی، با استفاده از پنج جفت آغازگر ریزماهواره ای شامل bm121،maf64، ilsts005، tgla122، lcsv36 و دو آغازگر بین ریزماهواره ای (issr) شامل 9c(ag) و ga)9c) مورد بررسی قرار گرفت. خونگیری از 100 راس بز خلخالی واقع در شهرستان خلخال انجام شد. dna نمونه ها با استفاده از کیت دیاتوم استخراج گردید. واکنش زنجیره ای پلی مراز در تمامی جایگاه های ریزماهواره ای و بین ریزماهواره ای بخوبی انجام شد. محصولات واکنش زنجیره ای پلی مراز با استفاده از ژل پلی آکریل آمید 8% و ژل آگارز 8/0% الکتروفورز شد. پارامترهای تنوع ژنتیکی با استفاده از نرم افزار popgene و het تعیین گردید. تمامی مکان های ژنی تکثیر شده در جمعیت فوق، از تعادل هاردی- واینبرگ انحراف معنی داری نشان دادند (05/0>p). بیشترین و کمترین مقدار هتروزیگوسیتی مشاهده شده در آغازگرهای ریزماهواره ای مربوط به جایگاه ilsts005 و bm121 بود. بر اساس نتایج حاصل از جایگاههای ریزماهواره بیشترین و کمترین مقدار شاخص شانون به ترتیب در آغازگر maf64 (28/2) و tgla122 (92/1) مشاهده شد. بیشترین و کمترین مقدار هتروزیگوسیتی مورد انتظار به ترتیب مربوط به آغازگرهای maf64 (87/0) و tgla122 (84/0) بود. با استفاده از آغازگر (ag)9c22 باند و با استفاده از آغازگر (ga)9c، 17 باند شناسایی گردید. میانگین تعداد آلل های موثر برای جایگاه های بین ریزماهواره ای (ag)9c و ga)9c) به ترتیب 31/0±52/1 و 28/0±62/1 بود. بیشترین شاخص شانون در آغازگر ga9c (54/0) و کمترین شاخص شانون در آغازگر ag9c (47/0) مشاهده شد. همچنین میزان pic در جایگاه (ag)9c، 93/0 و در جایگاه (ga)9c، 92/0 برآورد شد. بطور کلی با استفاده از دو نشانگر ریزماهواره ای و issr مشخص گردید جمعیت مورد مطالعه از تنوع نسبتا بالایی برخوردار است.